حقارت کافیست!! توبه هایم شکسته و قلبم دریده است تردیدهایم به عرش و غرورم به فرش رسیده است من قربانی هوس دوست داشتنم دم مغتنیست رها شو از جسم خسته تقدیر حقارت کافیست... ادامه مطلب "حقارت کافیست."

ثروتمند زندگی کنیم وقتی نوجوان بودم ، یک شب با پدرم در صف خرید بلیط سیرک ایستاده بودیم . جلوی ما یک خانواده پرجمیعت ایستاده بودند . شش بچه که همگی زیر دوازده سال بودند ، لباسهای کهنه ولی در عین حال تمیز پوشیده بودند بچه ها همگی با ادب بودند دوتا دوتا پشت پدر و مادرشان ، دست همدیگر را گرفته بودند و با هیجان در مورد برنامه ها و شعبده بازی هایی که قرار بود ببینند ، صحبت می کردند . مادر دست همسرش را گرفته بود و با محبت به او لبخند می زد . وقتی به باجه بلیط فروشی رسیدند ، متصدی باجه از پدر خانواده پرسید : چند تا بلیط می خواهید؟ پدر جواب داد : لطفاً شش بلیط برای بچه ها و دو بلیط برای بزرگسالان. متصدی باجه ، قیمت بلیط ها را گفت . پدر به باجه نزدیکتر شد و به آرامی پرسید : ببخشید، گفتید چه قدر ؟! متصدی باجه دوباره قیمت بلیط ها را تکرار کرد. پدر و مادر بچه ها با ناراحتی زمزمه ای کردند. معلوم بود که مرد پول کافی نداشت. حتماً فکر می کرد که به بچه های کوچکش چه جوابی بدهد ؟ ناگهان پدرم دست در جیبش برد و یک اسکناس بیست دلاری بیرون آورد و روی زمین انداخت . بعد خم شد ، پول را از زمین برداشت ، به شانه مرد زد و گفت : ببخشید آقا ، این پول از جیب شما افتاد ! مرد که متوجه موضوع شده بود، همان طور که اشک در چشمانش جمع شده بود ، گفت : متشکرم آقا. مرد شریفی بود ، ولی درآن لحظه برای اینکه پیش بچه ها شرمنده نشود ، کمک پدرم را قبول کرد ... بعد از این که بچه ها داخل سیرک شدند ، من و پدرم از صف خارج شدیم و به طرف خانه حرکت کردیم ...!!!! بهتر است ثروتمند زندگی کنیم تا اینکه ثروتمند بمیریم .

وقت رفتن نه یه بوسه وقت رفتن نه یه خط یادگاری نه حضور اشک و تردید نه نشون بیقراری خیلی ساده دل بریدی از من و خاطره هامون از تموم لحظه ها و پرسه های پابه پامون خیلی ساده واسه قلبم نقشه ی مرگو کشیدی بین بودن و نبودن به نبودنم رسیدی رفتی تا فاصله باشه بین دستای من و تو رفتی تا یکی نباشه دیگه دنیای من و تو

تكليف دل بخدا خسته شدم بس كه منو ميپيچوني * تو تا كي ميخواي تو دنياي دورنگي بموني يه رو اون قدر عاشقي.مجنون خجالت ميكشه * روز ديگش ميگي كه دلت ميخواد پس بكشه بگو مي موني با من يا كه ميخواي بري عزيز * بخدا خسته شدم زود آب پاكي رو بريز اگه ميخواي بموني يه چيز رو خيلي خوب بدون * دوستدارم يه رنگ باشي نه مثل يك رنگين كمون اگرم ميخواي بري برو دورنگي واسه چي * موندن و عاشقيه تظاهري براچي بگو تكليف دلم رو كي تو روشن مي كني * بكو كي بار گناه عشقتو كم ميكني ديگه دوشم داره مي افته ز سنگيني بار * ميدونم يار نميشي برو و اسمم نيار

من نگویم که به درد دل من گوش کنید بهتر آنست که این قصه فراموش کنید عاشقان را بگذارید بنالند همه مصلحت نیست که این زمزمه خاموش کنید **** جای آن دارد که چندی هم ، ره صحرا بگیرم سنگ خارا را گواه این دل شیدا بگیرم مو به مو دارم سخنها نکته ها,از انجمنها بشنو ای سنگ بیابان بشنوید ای باد و باران با شما همرازم اکنون با شما دمسازم اکنون شمع خود سوزی چو من در میان انجمن گاهی اگر آهی کشد دلها بسوزد یک چنین آتش به جان مصلحت باشد همان با عشق خود تنها شود تنها ، بسوزد من یکی مجنون دیگر در پی لیلای خویشم عاشق این شور حال عشق بی پروای خویشم تا به سویش ره سپارم سر ز مستی برندارم من پریشان حال و دلخوش با همین دنیای خویشم ****** بیان نامرادیهاست اینهایی كه من گویم همان بهتر به هر جمعی رسم كمتر سخن گویم شب وروزم بسوز وساز بی امان طی شد گهی از ساختن نالم گهی از سوختن گویم خدا را مهلتی ای باغبان تا زین قفس گاهی برون آرم سر وحالی به مرغان چمن گویم مرا در بیستون بر خاك بسپارید تا شبها غم بی همزبانی را برای كوهكن گویم بگویم عاشقم ، بی همدمم ، دیوانه ام ، مستم نمی دانم كدامین حال و درد خویشتن گویم از آن گمگشته ی من هم ، نشانی آور ای قاصد كه چون یعقوب نابینا سخن با پیرهن گویم تو می آیی ببالینم ، ولی آندم كه در خاكم خوش آمد گویمت اما ، در آغوش كفن گویم ****** مدار چرخ،به کجداریش نمی ارزد دو روز عمر،به این خواریش نمی ارزد سیـــاحت چمـــن عشــق،بهر طایر دل بـــه خستگــــی و گرفتاریش نمی ارزد... نـــوازش دل رنجیـــده ام مکــــن ای عشق کـــه خشـــم یار به دلـــداریش نمــــــی ارزد بـــه نقش ظاهـــر این زندگی،چه می کوشید بنـــا شکــسته،بــــه گــــلکـــــاریش نمــــی ارزد بگـــــو به یوســـف کــــنعان،عـــزیز مصــــر شــــدن بـــــه کـــــــوری پـــــــدر و زاریــــــش نـــمـــــــی ارزد در ایـــن زمــــانــه مــــــجـــوییــــد از کــــســـی یــاری کـــــه خــــود بــــه مــــنت آن یاریــــــش نـــمـــــــی ارزد ****** از نـــدامــــت ســــوختــــم ، یا رب گــــناهـــــم را ببخــــش مـــو سپیـــد از غـــــم شـــدم،روی سیاهــــم را ببخــش ظلـــم را نشناختــــم ، ظالــــم ندانستم كـــه كــیست گـــوشه چشــــمی باز كـــردم ،اشتباهـــم را ببخش ابر رحــــمت را بفـــرما ، سایــــه ای آرد بــــه پیش ایـــن ســـر بی ســـایبــــان بـی پناهم راببخش از گـــــلویم گــــر صدایــــی نابجــــا آمـــد برون توبه كـــردم، سینه پر اشـك وآهم را ببخش خــــورشید دگـــــر نـــور دلاویـــــز نـــــدارد مــه پرتو مـــات هـــوس انگــــیز نــــدارد در باد بهاری زبس آشوب خزان است گـــل وحشتی از غـــارت پاییز ندارد ****** یا رب دیگر طاقتم طی شـد یا بسوزانم یا نجاتم ده عاشق عاشق گشته ام یا رب یا بکش دیگر یا حیاتم ده من کجا او کجا نه او خبر ز من دارد نه من نشان از او دارم من جدا او جدا به سینه سوز غم دارم به دیده اشک خون بارم روز و شـب نصـیب من آه آتشـین بود صبح و شـام عاشقان وای اگر چنین بود من آتشی ز خون دل به سینه دارم چه هـم دمی ببین نشسته در کنارم مکن فغان ای دل در این جهان ای دل دوای درد آنـگه پیدا شود که عاشَـق از هـجران رسو ا شود حکایتی اگر از این زمانه گفتم به یاد آن گذشـته این تـرانه گفـتم ****** نباشم گر در این محفل دیوانه ای کمتر خوش آن روزی ز خاطرها روم افسانه ای کمتر تو ای سقف کبود آسمان بر سر خرابم شو پرسـتویی نهان در تیر کوب خانه ای کمتر در کنــار آشنایان در مـیـان بـی وفـایـان گر من بیدل نباشــم شمـع هـر محــفل نبــاشـم عاشـقی دیوانه کمتر ناله ای مسـتانه کمتر آتشی گر برفـروزد گوشه ی کاشانه ی من نیمه شب از غم بسوزد جسم چون پروانه ی من مست و مدهـوشی سحـرگه بر در میخانــه کـمتر از من بگذر که این مجنون پی لیلا گرفته دل از کف داده ای اکنون ره صحرا گرفته شعله ور ای عشق رسوا آمدی تا من بسوزم آمدی با این همه غم تا چنین آید به روزم گر سرآید سو ز و سازم این همه شوق و نیازم شکوه ای کم ناله ای کم قصه ی بی انتـها با دو صد افسانه کمتر ****** می گریم و می خندم دیوانه چنین باید میسوزم و میسازم پروانه چنین باید می کوبم ومی رقصم می نالم و می خوانم در بزم جهان شور مستانه چنین باید ****** من طالب وصلت نبودم گر سوی بامت پر گشودم گفتم مگر جویم تو را در خلوت دل دنبال دل افتاده ام منزل به منزل افتان و خیزان می روم صحرا به صحرا طوفان عشقم می كشد دریا به دریا كو آنكه داند مشكل من این محنت بی حاصل من تا كی خداوندا جدایی؟وای از منو و وای از دل من آن شور تو آن تاب من کو آن خلوت مهتاب من كو دیده بی خواب من كو آن دل بی تاب من كو؟ آن حالت آشفته ام كو راز به عالم گفته ام كو اشك چون سیلاب من آن دیده بی خواب كو؟ ****** کجا سفر رفتی؟ که بی خبر رفتی اشکم را چرا ندیدی؟ از من دل چرا بریدی؟ پا از من چرا کشیدی؟ که پیش چشمم ره دگر رفتی! بیا به بالینم! که جان مسکینم تاب غم دگر ندارد، جز بر تو نظر ندارد جان بی تو ثمر ندارد مگر چه کردم که بی خبر رفتی؟ چه قصه ها که از وفا گفتی با من! تو بی محبتی کنون جانا یا من؟! تو چنان شرر به خدا خبر ز خدا نداری رود آتش از سر آن سرا که تو پا گذاری سوز دلم را تو ندانی، آتش جانم منشانی با غمت در آمیزم، از بلا نپرهیزم پیش از آن برم بنشین، کز میانه برخیزم رو به تو کردم به خدا خو به تو کردم که هم آواز تو باشم دل به تو بستم به امیدت بنشستم که غزلساز تو باشم چه شود اگر نفس سحر خبری ز تو آرد به کس دگر نکنم نظر که دلم نگذارد رفتی و صبر و قرار مرا بردی! طاقت این دل زار مرا بردی!

 

   به نام مقام متعال

موسیقی رنگ است و روح فزاست! شادی نهفته در زیر و بمی دارد که گاه روح به نغمه آن به وجد می آید و گاه دیگر رنج را می چشد و نهانی بدان گریستن آغاز می کند.

امروزه روانشناسان , این راز را درک کرده و بدین ابزار سعی در علاج جسم و روان بیماران
گرفته اند.بیمار با شنیدن اصوات موسیقی درمانگر بر دامان امواج آن سوار می شود و ذره ذره وجود خویش را با آن هماهنگ می سازد تا گره از بیماری نهفته در اعماق وجودش باز گشته و بیماری به تدریج از ضمیر وی ناپدید شود !

این محو گشتن با ریتم درونی ای حاصل می شود که آهنگساز آن را بر اساس روابط علم موسیقی و تلفیق آن با زوایای روانشناسی پیشرفته که با اعماق انسانها سر و کار دارد ، آفریده است.

در حقیقت معنایی که انسان از درون خویش و با همنوایی موسیقایی از بستر پنهان به عرصه وجود خویش عیان می کند, آنی است که در نهانی بدان در آویخته و عوارض جسمانی از آن روان پریشی حاصل آمده که موسیقی سعی در گشایش آن گره دارد.

موسیقی درمانی امروزه چنان مورد توجه قرار گرفته است که در بیمارستانها و مراکز درمانی جهان در طولمدت مداوا و درمان و در بحرانهای حاصل آمده از بیماری ها , در موارد اضطراری قلبی و مغزی مورد استفاده قرار می گیرد تا تنش و اضطراب چنین بیماریهای طاقت فرسا و کاهنده را تخفیف دهند !

موسیقی به همان اندازه که اثر مثبت دارد , در سوی مقابل و در سبک های دیگر از موسیقی , روح و روان را می آزارد و تاثیرات نامطلوب از خود بر جای می نهد.**۱

از دیدگاه روانشناسی برتر که با سطوح روانی انسان سر و کار دارد , موسیقی ابزار مطلوبی است که هزینه ای نه چندان زیاد می طلبد و در ساختار نادیدنی بیماریها تاثیر شگرفی از خود
نشان می دهد که این خود نشانه تاییدی بر هارمونی درونی انسان و موسیقی طبیعت می باشد.

 

اثر آموزش موسیقی بر تواناییهای هوشی خردسالان

 دکتر هیلدا میربها، دکتر حسین کاویانی و مهرانگیز پورناصح

 

 

هدف: در این مطالعه، تأثیر آموزش موسیقی در افزایش تواناییهای شناختی کودکان بررسی شده است. روش: 30 کودک پنج و شش ساله که در ترم اول کلاسهای موسیقی کودک در آموزشگاههای موسیقی درجه یک و دو شهر تهران شرکت میکردند، با 30 کودک گروه گواه (از مهد کودک) مقایسه شدند. گروه گواه از نظر سن، جنس، میزان تحصیلات مادر و سطح درآمد خانواده با گروه آزمایشی همسانسازی شد. در ابتدا، همه کودکان تحت آزمون هوش استنفورد – بینه قرار گرفتند و سپس کودکان گروه آزمایشی به مدت سه ماه و هر هفته یک بار در کلاسهای موسیقی کودکان شرکت داده شدند. پس از سه ماه از همۀ کودکان پس آزمون گرفته شد. یافتهها: تحلیل نتایج نشان داد که گروه آزمایشی از نظر میزان افزایش توانایی استدلال عمومی (که با معیار ضریب هوشی و با نمرۀ کل آزمون هوش استنفورد-بینه سنجیده شد) با گروه گواه تفاوت معنیداری دارد. در ارزیابی خرده آزمونها نیز مشاهده شد که آموزش موسیقی سبب افزایش توانایی استدلال کلامی و تقویت حافظۀ کوتاه مدت کودکان گردیده است، ولی درمورد توانایی استدلال دیداری/ انتزاعی، با وجود افزایش میانگین نمرههای خام هر دو گروه در پس آزمون (نسبت به پیش آزمون)، در میزان تغییرات دو گروه تفاوت معنیداری دیده نشد. نتیجهگیری: از این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که آموزش موسیقی ممکن است در رشد برخی تواناییهای شناختی کودکان مؤثر باشد

ورود اعضا:

	نام :
	وب :
	پیام :
	2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:

آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 1
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 1
بازدید ماه : 1
بازدید کل : 2919
تعداد مطالب : 10
تعداد نظرات : 1
تعداد آنلاین : 1